Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011

Γραφιστική


Ο όρος γραφιστική μπορεί να αναφέρεται σε μια σειρά καλλιτεχνικών και επαγγελματικών ειδικοτήτων που επικεντρώνονται στην οπτική επικοινωνία και την παρουσίαση. Διάφορες μέθοδοι χρησιμοποιούνται για να δημιουργήσουν και να συνδυάσουν τα σύμβολα, εικόνες ή / και λέξεις για να δημιουργήσουν μια οπτική αναπαράσταση των ιδεών και των μηνυμάτων. Ένας γραφίστας μπορεί να χρησιμοποιήσει τυπογραφία, εικαστικές τέχνες και τεχνικές διάταξης σελίδας για να παράγει το τελικό αποτέλεσμα. Η γραφιστική συχνά αναφέρεται τόσο στη διαδικασία (σχεδιασμός) μέσω της οποίας δημιουργείται η επικοινωνία όσο και στα προϊόντα (σχέδια) που παράγονται.
Οι συνήθεις χρήσεις του γραφικού σχεδίου περιλαμβάνουν περιοδικά, διαφημίσεις και συσκευασίες προϊόντων. Για παράδειγμα, ένα πακέτο μπορεί να περιλαμβάνει ένα λογότυπο ή άλλο έργο τέχνης, οργανωμένο κείμενο και καθαρά στοιχεία σχεδίου, όπως τα σχήματα και το χρώμα που ενοποιούν το κομμάτι. Η σύνθεση είναι ένα από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά της γραφιστικής, ιδίως όταν χρησιμοποιεί τα προϋπάρχοντα υλικά ή διαφορετικά στοιχεία.

Ιστορία
Ενώ η γραφιστική ως τεχνοτροπία έχει μια σχετικά πρόσφατη ιστορία, οι ομοιάζουσες με τη γραφιστική δραστηριότητες ξεπερνούν την ιστορία της ανθρωπότητας: από τo σπήλαιo του Λασκό (Lascau) ως τη στήλη του Τραϊανού της Ρώμης, τα εικονογραφημένα χειρόγραφα του Μεσαίωνα, τα εκθαμβωτικά νέον της Γκίνζα (Ginza).
Τόσο σε αυτή τη μακρά ιστορία όσο και στη σχετικά πρόσφατη έκρηξη της οπτικής επικοινωνίας κατά τον 20ό και 21ο αιώνα υπάρχει πολλές φορές μια θολή διάκριση και σύμπλευση της διαφημιστικής τέχνης, της γραφιστικής και των καλών τεχνών. Σε τελική ανάλυση, μοιράζονται πολλά από τα ίδια στοιχεία, τις θεωρίες, τις αρχές, τις πρακτικές και τις γλώσσες και μερικές φορές τον ίδιο ευεργέτη ή πελάτη. Στη διαφημιστική τέχνη, ο απώτερος στόχος είναι η πώληση των αγαθών και υπηρεσιών. Στο γραφικό σχέδιο η ουσία είναι να αποδοθεί τάξη στις πληροφορίες, μορφή στις ιδέες, έκφραση και αίσθημα σε εκθέματα που δηλώνουν την ανθρώπινη εμπειρία.

Η έλευση της τυπογραφίας
Κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Tang (618-906) μεταξύ του 4ου και του 7ου αιώνα μΧ κόπηκαν τεμάχια ξύλου (πρώτες σφραγίδες) για να εκτυπώσουν πάνω σε κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα και αργότερα για να αναπαραχθούν βουδιστικά κείμενα. Μια βουδιστική γραφή που τυπώθηκε τα 868 είναι το πρώτο γνωστό τυπωμένο βιβλίο. Στις αρχές του 11ου αιώνα, μακρύτεροι πάπυροι και βιβλία παρήχθησαν με τη χρήση κινητού τύπου εκτύπωσης, κάνοντας τα βιβλία ευρέως διαθέσιμα κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Song. Κάποια στιγμή κοντά στα 1450, η πρέσα εκτύπωσης του Γουτεμβέργιουέκανε τα βιβλία ευρέως διαθέσιμα στην Ευρώπη. Ο σχεδιασμός του βιβλίου του Άλδου Μανούτιου ανέπτυξε τη δομή του βιβλίου που θα γινόταν το θεμέλιο του δυτικού εκδοτικού σχεδίου. Αυτή η εποχή της γραφιστικής ονομάζεται Ανθρωπιστική ή Παλαιά Σχολή.